Δεν ήθελα να γράψω αυτό το άρθρο εδώ και πολύ καιρό, καθώς θεωρώ άδικο να μιλήσω για φιλανθρωπικές “επιτυχίες”. Είμαι πραγματικά σίγουρος ότι αν κάνετε κάτι καλό, δεν πρέπει να το κάνετε για χάρη PR ή προώθησης, αλλά για χάρη αυτού του εσωτερικού αισθήματος ευτυχίας που θα ζήσετε όταν βοηθήσετε.
Αλλά με την πάροδο του χρόνου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να μου απευθύνονται με ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο αναγνώρισης των απατεώνων στη φιλανθρωπία και από πού να ξεκινήσετε την φιλανθρωπική πορεία σας.
Έτσι αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο και να στείλω όλους σε αυτήν στο μέλλον. Αν και για μένα είναι ακόμα ένα μυστήριο γιατί πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων ξένων, με εμπιστεύονται με τα χρήματά τους και ζητούν τις συμβουλές μου για ένα τόσο οικείο θέμα όπως φιλανθρωπία.
Απλά θέλω να πω ότι δεν είμαι εκατομμυριούχος και πολύ συχνά ξοδεύω μόνο 20-50 δολάρια το μήνα για φιλανθρωπικές επιχειρήσεις. Μερικές φορές περισσότερο. Μερικές φορές μπορώ να κάνω κάτι καλό σε βάρος του χρόνου και της γνώσης μου, χωρίς να ξοδεύω καθόλου χρήματα.
Εξάλλου, δεν είναι το ποσό που είναι σημαντικό – η δράση και τα κίνητρα είναι σημαντικά. Πιστεύω ότι μπορείτε να βοηθήσετε άλλους, ακόμα και αν έχετε πολύ μέτρια εισοδήματα. Σε κάποιο βαθμό, είναι ακόμα καλύτερο να το κάνουμε αυτό όταν τα εισοδήματα είναι μέτρια, γιατί τότε η βοήθεια έχει μεγαλύτερο βάρος. Λοιπόν, οι μηχανισμοί του έργου του σύμπαντος που ήδη γνωρίζετε: τι σπείρτε, στη συνέχεια καρπωθείτε.
Καταλαβαίνω ότι αυτά τα ποσά και οι ερωτήσεις που θα καλύψω στο άρθρο μπορεί να φαίνονται ασήμαντα σε κάποιον, αλλά αυτή είναι η εμπειρία μου και ελπίζω ότι θα είναι πολύτιμη για τουλάχιστον μερικούς αναγνώστες.
Είμαι βέβαιος ότι για να αρχίσετε να βοηθάτε κάποιον, μην περιμένετε ιδανικές συνθήκες ή τη διαθεσιμότητα μεγάλων χρημάτων, γιατί αυτή η στιγμή δεν μπορεί ποτέ να έρθει. Εκτός από τις συνήθειες, συμπεριλαμβανομένων των φιλανθρωπικών οργανώσεων, κάποιος πρέπει να εμβολιαστεί από νεαρή ηλικία.
Ποτέ δεν σχεδίαζα συστηματικά φιλανθρωπικούς σκοπούς, δεν σχεδίασα φιλανθρωπικά γεγονότα. Τις περισσότερες φορές αυτό συνέβη κάπως συναισθηματικά, παρορμητικά και σε πολλές περιπτώσεις η πραγματοποίηση της δράσης ήρθε πολύ αργότερα από την ίδια την πράξη.
Ως εκ τούτου, υπήρχαν λάθη και προφανείς ανοησίες. Θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας για να τα αποφύγετε. Εξάλλου, πιστεύω ότι πρέπει να βοηθήσουμε όσους χρειάζονται και να μην γεμίσουν τσέπες απατεώνων.
Ως εκ τούτου, θα μοιραστώ πρώτα την αρνητική εμπειρία μου, και τότε θα σας πω τι λειτούργησε για μένα.
Διαφορετικοί τύποι απατεώνων
1. Συλλογή χρημάτων σε κιβώτια (κιβώτια μετοχών)
Τώρα πολύ συχνά στα φανάρια, οι νέοι συλλέγουν χρήματα από τους αυτοκινητιστές για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τις περισσότερες φορές αυτή η θεραπεία των παιδιών από σοβαρές ασθένειες.
Έδωσα χρήματα πολλές φορές, αλλά άρχισα να έχω ερωτήσεις. Πού πηγαίνουν τα χρήματα και πάνε για συγκεκριμένους σκοπούς; Γιατί οι νέοι συγκεντρώνουν χρήματα; Εξάλλου, στην ηλικία των 16-22 ετών, οι προτεραιότητες κατευθύνονται συχνότερα όχι στη βοήθεια άλλων.
Άρχισε να το ανακαλύψω. Δεν ήταν δύσκολο να το κάνουμε αυτό, γιατί πιο συχνά στα καπέλα οι άντρες έγραψαν τα ονόματα των κεφαλαίων. Και δεν ήρθε πολύ ευχάριστη πληροφορία.
Πρώτον, τα παιδιά που συλλέγουν τα χρήματα, λαμβάνουν συνήθως το ποσοστό τους από όλα τα εισπραχθέντα κεφάλαια. Μερικές φορές η ανταμοιβή μπορεί να φτάσει το 20-30%. Αυτή είναι μια λίγο δυσάρεστη στιγμή. Μετά από όλα, έδωσα χρήματα για τη θεραπεία ενός παιδιού και όχι για να αγοράσω ένα νέο iPhone ή ένα βράδυ «pivasik» για έναν άνεργο φοιτητή.
Αλλά αυτό δεν είναι το πιο λυπηρό πράγμα. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι μερικές φορές τα κεφάλαια που δηλώθηκαν σε μπλουζάκια δεν υπήρχαν καθόλου ή δεν διέθεταν τις μετοχές για τις οποίες εισπράχθηκαν τα χρήματα. Ακόμη χειρότερα, όταν αποκαλύφθηκε ότι τα χρήματα δαπανήθηκαν για την αγορά καινούργιων αυτοκινήτων, διαμερισμάτων και άλλων υποβαθμισμένων για τους δημιουργούς του «ιδρύματος» και των συγγενών τους.
Θα μπορούσατε να δείτε παρόμοια αποθέματα σε κιβώτια όχι μόνο σε σταυροδρόμι. Πολύ συχνά, η συλλογή κεφαλαίων πραγματοποιείται επίσης σε καταστήματα λιανικής πώλησης: καταστήματα, φαρμακεία.
Και, φυσικά, ανάμεσα στους εμπνευστές τέτοιων δράσεων υπάρχουν πολλά ειλικρινή κεφάλαια που πραγματικά έκαναν αυτό που είπαν. Αλλά πώς μπορώ να τα αναγνωρίσω αδιαμφισβήτητα σε 30 δευτερόλεπτα, που στέκονται σε φανάρι ή μπροστά στο γραφείο εισιτηρίων, δεν κατάλαβα, έτσι σταμάτησα να συμμετέχω σε τέτοιες ενέργειες. Υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις, οπότε δεν ανησυχώ ότι έχω χάσει κάτι.
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι όλοι γνωρίζετε από πού προέρχονται οι ανάλογες ενέργειες: κάθε εκκλησία έχει ένα τέτοιο κουτί για τη συλλογή δωρεών. Αλλά στους ναούς, κανείς δεν βοηθά ειδικά άλλους ανθρώπους – όλα τα χρήματα συγκεντρώνονται κυρίως για την κατασκευή εκκλησιών.
Αλλά από πού πηγαίνουν στην πραγματικότητα, θα μπορούσατε ήδη να καταλαβαίνετε με ακριβά «Mercedes» από τους «ιερούς» πατέρες και το εξαφανιστικό τους ρολόι. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορείτε να δώσετε χρήματα σε εκείνους που δεν ακολουθούν τι διδάσκουν άλλοι άνθρωποι, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
2. Μερίδια στα κοινωνικά δίκτυα
Νομίζω ότι καθένας από εσάς έχει δει θέσεις σε κοινωνικά δίκτυα περισσότερες από μία φορές ότι “χρειάζονται επειγόντως βοήθεια … προϋποθέσεις για τη μεταφορά κεφαλαίων … ευχαριστίες για repost.”
Ναι, αν μια τέτοια θέση γίνεται από τον φίλο σας και είστε σίγουροι ότι μπορείτε να βοηθήσετε και ο φίλος σας επιβεβαιώνει ότι τα χρήματα θα πάνε πραγματικά για έναν καλό σκοπό, τότε αυτή είναι μια εξαιρετική επιλογή!
Αλλά πολύ συχνά υπάρχει μια αναταραχή από τέτοιες θέσεις από τους ξένους με πολύ συγκινητικές ιστορίες, που όλα repost, χωρίς καν να ελέγξει τις πληροφορίες.
Προσπαθήσατε ποτέ να καλέσετε τα τηλέφωνα που αναφέρονται σε αυτές τις αναρτήσεις; Νομίζω ότι προτού να αναπαραγάγετε ή να στείλετε χρήματα, δεν πρέπει να είστε τεμπέλης τουλάχιστον για να το κάνετε.
Πολύ συχνά στην άλλη πλευρά του τηλεφώνου αρχίζει να λέει κάτι που δεν είναι πολύ διακριτό σε απάντηση στις “σε βάθος” ερωτήσεις σας. Και μερικές φορές συμβαίνει ότι γενικά τα χρήματά σας αποσύρονται από το τηλέφωνό σας, καθώς αποδεικνύεται ότι το τηλέφωνο που καλείτε πληρώνεται.
Παρόλο που αυτό άρχισε να συμβαίνει λιγότερο συχνά, αφού πιθανώς αυτό δημιουργεί κάποιες πιέσεις στους φορείς εκμετάλλευσης και στους παρόχους υπηρεσιών όταν αρχίζουν να φθάνουν τα παράπονα από τους ανθρώπους που χάνουν χρήματα.
Επομένως, προσπαθήστε πολύ προσεκτικά να φιλτράρετε πληροφορίες από κοινωνικά δίκτυα και μην βιαστείτε να στείλετε χρήματα στις λεπτομέρειες που αναφέρονται στη θέση.
Μη διστάσετε να καλέσετε και να αποσαφηνίσετε τις πληροφορίες, να θέσετε ερωτήσεις. Πραγματικά υπέφερα από αυτή την ασθένεια. Ήμουν σε δύσκολη θέση να θέτω ερωτήσεις. Μου φάνηκε ότι ήταν λάθος να ρωτήσω ένα άτομο που είχε πρόβλημα. Έκανα λάθος και τώρα δεν διστάζω να το κάνω.
Αν αρχίσετε να κάνετε ερωτήσεις, μπορείτε να μάθετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε όχι μόνο με τα χρήματα, αλλά και με κάποιο άλλο τρόπο. Για παράδειγμα, συμβουλεύστε έναν καλό γιατρό που σας βοήθησε κάποτε να λύσετε τέτοια προβλήματα. Ή προτείνουμε κάποια φθηνότερη λύση για τα σχετικά προβλήματα: μεταφορά, μεταφορά χρημάτων, τροφή, διαμονή και παρόμοια.
Αν, ως αποτέλεσμα της κλήσης, αρχίσετε να αισθάνεστε ότι είστε ψέματα, τότε άυλη βοήθεια μπορεί να προσφερθεί ως έλεγχος.
Απλά λέτε:
Έχω έναν εξαιρετικό γιατρό που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το πρόβλημά σας με λιγότερα χρήματα και θα σας βοηθήσω να πληρώσετε για τις υπηρεσίες του.
Πολύ συχνά σε αυτές τις λέξεις, η συνομιλία τελειώνει με το δεύτερο μέρος που βάζει κάτω το τηλέφωνο.
Αν κάποιος δείχνει ενδιαφέρον και αρχίζει να συμφωνεί μαζί σας για τη συνάντηση και καταλαβαίνετε ότι πραγματικά χρειάζεται τη βοήθειά σας, τότε μπορείτε απλά να ζητήσετε συγγνώμη και να ομολογήσετε ότι αναγκάσατε να πείτε για το γιατρό, επειδή δεν τον εμπιστευθήκατε.
Μετά από αυτό, μπορείτε να στείλετε χρήματα ή να παράσχετε άλλη βοήθεια, αφού σε αυτό το στάδιο δεν θα έχετε πλέον καμία αμφιβολία. Φυσικά, αυτό δεν εγγυάται 100% ότι τα χρήματά σας θα πάνε σε καλό στόχο, αλλά αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες επιτυχίας.
3. Οι ζητιάνοι στο μετρό, στις διασταυρώσεις, στους σταθμούς, στα εστιατόρια
Κάποτε, όταν ήμουν ακόμα έφηβος, περίμεναν το τρένο μου στο σιδηροδρομικό σταθμό. Ένα μικρό αγόρι τσιγγάνος ήρθε επάνω μου, έπεσε στα πόδια μου και άρχισε να φιλάει τα παπούτσια μου, ικετεύοντας για τα ελεημοσύνη.
Ήταν αφόρητο! Του έδωσα χρήματα για να μην τον βοηθήσω, αλλά μόνο για να τον σταματήσω να το κάνει. Αλλά επειδή το τρένο μου δεν ήταν σύντομα, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτό το μωρό.
Μια τέτοια πράξη για το φιλί παπούτσια έκανε αρκετές φορές με άλλους ανθρώπους, και κάθε φορά που έλαβε χρήματα. Μετά από αυτό, το αγόρι μόλις ήρθε στα πάγκους των τροφίμων (και ξέρετε τι το σταθμό για τα προϊόντα των τιμών) και να αγοράσει τα πάνινα παπούτσια του, η Coca-Cola και ακόμη και μερικά γλυκά, έφαγε και πήγε για να φιλήσει τα πόδια του.
Επιπλέον, κάθε φορά που έλαβε χρήματα. Για αυτά τα 30 λεπτά που τον παρακολουθούσα από κοντά, κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα από ό, τι οι γονείς μου έδωσαν για ένα ολόκληρο μήνα.
Μια άλλη κατάσταση που είχα σχετικά πρόσφατα, αλλά δεν ήταν λιγότερο αποκαλυπτική. Το χειμώνα ήμουν ιππασία το μετρό (δεν είμαι οπαδός της σκάψιμο αυτοκίνητα έξω από το χιόνι, τη θέρμανση και άλλες «χαρές» της την χειμερινή οδήγηση σε γεωγραφικά πλάτη μας, γι ‘αυτό είναι πολύ συχνά το χειμώνα πάει με το μετρό). Και στο μετρό είδα μια γιαγιά που καθόταν σε έναν πάγκο στη γωνία και φώναζε. Πήγα και ρώτησα τι συνέβη. Η γιαγιά μου είπε μια πολύ συγκινητική ιστορία για τα προβλήματα υγείας της και ότι δεν θέλει να πάει στο νοσοκομείο χωρίς χρήματα.
Το ζήτημα των τιμών ήταν μόνο $ 60, αλλά από αυτά, στην πραγματικότητα, εξαρτάται από τη ζωή αυτού του προσώπου. Της έδωσα ακόμη περισσότερα από ό, τι χρειάζεται. Σκέφτηκα ότι άρεσε να έχει καλύτερη διατροφή και άλλα έξοδα. Αυτή η γυναίκα μου φαινόταν πολύ δυστυχισμένη και άρρωστη και χαίρομαι που θα μπορούσα να την βοηθήσω.
Λίγες εβδομάδες μετά, είδα τυχαία αυτή τη γιαγιά, που πήγαινε κάπου πολύ χαρούμενη και χαρούμενη. Δεν υπήρχε σκιά των ασθενειών που μου είπε στο μετρό και το γεγονός ότι μπορούσαν να θεραπευτούν στο νοσοκομείο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ήταν εξίσου ρεαλιστικό.
Συνειδητοποίησα ότι εξαπατήθηκα και άρχισα να ασχολούμαι βαθύτερα με το θέμα. Έμαθα ότι πολύ συχνά στη βιομηχανία του μετρό όλο το σύστημα κυνηγούν ομάδες ζητιάνοι, γιαγιάδες, ακρωτηριασμοί και παιδιά.
Επιπλέον, εγώ ο ίδιος γνωρίζω ότι πρέπει να θέσω περισσότερες ερωτήσεις, να επικοινωνήσω περισσότερο, αλλά σε αυτή την περίπτωση, είχα γαντζώσει με την ιστορία της γιαγιάς, και έχασα το λογικό συστατικό μου από το να βοηθήσω τους απατεώνες.
Έχω επίσης αρνητική στάση απέναντι στους νέους που πηγαίνουν σε εστιατόρια και άλλες εγκαταστάσεις εστίασης και ζητούν χρήματα. Σε αυτό υπάρχει μια πολύ λεπτή ψυχολογική στιγμή που οι άνθρωποι μπορούν να παγιδευτούν.
Για παράδειγμα, μόλις ξεκινήσατε να γνωρίζετε ένα κορίτσι και ήρθατε σε ένα εστιατόριο ή ένα γρήγορο φαγητό μαζί της. Και έπειτα ένας τύπος πλησιάζει σε σας, λίγο βρώμικο, και ζητά χρήματα για φαγητό. Το κορίτσι σε κοιτάζει, και εσύ, φυσικά, θέλεις να εμφανιστείς σε ένα θετικό φως (καλά, ο άλφα άντρας) και δίνουν χρήματα. Το έχω παρατηρήσει συχνά.
Αν οι ζητιάνοι ζητούν: “Γιατί δεν βρίσκετε δουλειά για τον εαυτό σας; Είστε νέοι και ισχυροί “, τότε έχουν πάντα μια προετοιμασμένη απάντηση, όπως” Δεν έχω διαβατήριο “,” Συλλέγομαι χρήματα για ένα σπίτι εισιτηρίων “και τα παρόμοια.
Αλλά πιο συχνά είναι ένα ψέμα. Προσπάθησα να προσφέρω θέσεις εργασίας σε αυτούς τους τύπους χωρίς διαβατήριο και άλλα έγγραφα – σταματούν αμέσως να ρωτάνε και να φύγουν.
Και μια ειδική κατηγορία ζητιάνοι – εκείνοι που ζητούν εισιτήρια σε σιδηροδρομικούς σταθμούς και σταθμούς λεωφορείων. Φυσικά, μεταξύ αυτών υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, και κατάφερα να βρω αυτούς τους ανθρώπους.
Αλλά πολύ συχνά, ακόμα και αν αγοράζετε εισιτήρια σε ένα άτομο και τα δίνετε κατευθείαν στα χέρια, μπορείτε να τον συναντήσετε ζητώντας στον ίδιο χώρο μετά την ημερομηνία αποστολής του τρένου …
Το συμπέρασμα είναι απλό: μην δίνετε χρήματα στο μετρό, στα σημεία διέλευσης και σε άλλα συνωστισμένα μέρη, καθώς συχνά υπάρχουν επαγγελματίες που εργάζονται εκεί. Αν δεν είστε σίγουροι, τότε είναι καλύτερο να μιλήσετε με ένα άτομο, να κάνετε συμπληρωματικές ερωτήσεις.
4. Άτομα με αναπηρίες και ασθενείς που παρουσιάζουν τα “ελαττώματα”
Σε γενικές γραμμές, δεν μπορούν να δοθούν χρήματα. Πιστέψτε με, υπάρχουν μερικοί επαγγελματίες. Πόσο δεν είχα επικοινωνήσει μαζί τους, δεν βρήκα κανέναν που στέκεται κάπου σε ένα κόσμο γεμάτο κόσμο και δεν ήταν ζητιάνος του συστήματος.
Επιπλέον, η επίδειξη της ζημίας της σε μια ανοιχτή μορφή απαιτεί κάποιες ψυχολογικές μετατοπίσεις … Είναι πολύ δυσάρεστο να το εξετάσουμε αυτό, αλλά μην το πάρετε.
5. Μητέρες ζητιάνοι με μικρά παιδιά
Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι τα παιδιά στην αγκαλιά των μητέρων που επαιτούν δεν κλαίνε ποτέ; Εγώ ο ίδιος είμαι πατέρας και θυμάμαι τέλεια τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του παιδιού μου και εκείνες τις σπάνιες στιγμές που ήταν ήρεμος κατά τη διάρκεια της ημέρας και έδωσε ξεκούραση στους γονείς του.
Και τότε, δεν έχει σημασία πόσο θα περάσετε στην ίδια θέση κάθεται μια γυναίκα με ένα παιδί 1-3 ετών, και αυτός κοιμάται ή βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση έκστασης-όπως.
Μπορείτε να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό. Μου έδειχνε ενδιαφέρον και αποδείχτηκε ότι οι περισσότερες φορές το παιδί είναι υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Αν ο καθένας σταματήσει να δίνει χρήματα σε τέτοιες μητέρες, τότε υπάρχει μια ελπίδα ότι τα παιδιά θα σταματήσουν να αντλούν. Εάν βλέπετε μια μητέρα που θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε, μπορείτε πάντα να την μιλήσετε, να μάθετε περισσότερες πληροφορίες …
Συμπεράσματα για όσα δεν λειτούργησαν:
- Εάν οι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι, τότε μην είστε τεμπέλης για να ελέγξετε τις πληροφορίες, να ζητήσετε επιπλέον ερωτήσεις, καλέστε.
- Εάν κάποιος ρωτάει στο δρόμο, ειδικά σε έναν κόσμο γεμάτο κόσμο, προσέξτε: οι περισσότερες φορές είναι επαγγελματίες ζητιάνοι.
- Μην υποστηρίζετε ανθρώπους που διαπράττουν ανήθικες πράξεις, όπως στο παράδειγμα μιας μητέρας με ένα μικρό παιδί, που αντλείται με φάρμακα.
Είμαι βέβαιος ότι στα σχόλια θα μπορέσετε να συμπληρώσετε τα λόγια μου με τις αρνητικές φιλανθρωπικές υποθέσεις σας. Αλλά μην ξεχνάτε ότι τους έφερα μόνο για να σας βοηθήσω να αναγνωρίσετε τους απατεώνες και να μην αποδείξετε ότι όλοι οι αναφέροντες είναι απατεώνες.
Πολύ συχνά μεταξύ αυτών των άπορων υπάρχουν πραγματικά ειλικρινείς άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, είναι απλά δύσκολο να τα αναγνωρίσουν, αλλά είναι δυνατόν. Τώρα θα μοιραστώ τις περιπτώσεις που εργάστηκαν για μένα.
Οι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια
1. Συνταξιούχοι
Έχω κάποιο είδος μανίας για τους συνταξιούχους, γιατί τους βοηθάω περισσότερο. Πιθανώς, αυτό συνέβη επειδή πέρασα τις περισσότερες από τις διακοπές μου στο χωριό με τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ευγένεια, τη φροντίδα και τις μεγάλες πίτες.
Νομίζω ότι δεν αξίζει να αναφερθεί κανείς ότι οι συνταξιούχοι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ζήσουν. Αν προσπαθήσετε να ζήσετε τις συντάξεις που έχουν οι συνταξιούχοι της Ρωσίας, της Ουκρανίας και άλλων μετασοβιετικών χωρών, θα καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι. Μια σπάνια εξαίρεση είναι πιθανώς οι κάτοικοι της Λευκορωσίας, αφού όλοι που συναντώ από εκεί μου λένε απίστευτες ιστορίες για τις υψηλές συντάξεις. Αλλά εγώ ο ίδιος δεν ήμουν στη Λευκορωσία, έτσι δεν μπορώ να επιβεβαιώσω τη δική μου εμπειρία. Ίσως κάποιος από τη Λευκορωσία να είναι σε θέση να πει στις παρατηρήσεις.
Δύο ειδικές ομάδες συνταξιούχων που χρειάζονται βοήθεια:
- μόνο εάν ο συνταξιούχος ζει μόνος του.
- συνταξιούχοι με παιδιά με προβλήματα: αλκοολικοί, τοξικομανείς και ούτω καθεξής.
Οι συνταξιούχοι με τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα συνήθως δεν χρειάζονται οικονομική βοήθεια, αλλά ψυχολογικά και βοηθούν στην επίλυση προβλημάτων.
Αλλά δεν έχω μια προσωπική θετική εμπειρία, δεδομένου ότι είναι δύσκολο για ένα άτομο από το δρόμο να επηρεάσει τις σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Εγώ ο ίδιος είδα αρκετές περιπτώσεις όταν οι συνταξιούχοι είχαν ξυλοκοπήσει ακόμη και τα παιδιά τους και έβγαλε ολόκληρη τη σύνταξη. Ιστορίες σχετικά με την κατάσχεση των διαμερισμάτων, είμαι βέβαιος ότι, επίσης, δεν έχετε νέα.
Παρεμπιπτόντως, είμαι βέβαιος ότι αυτός είναι ένας εξαιρετικός χώρος για δικηγόρους – δωρεάν νομική συνδρομή σε συνταξιούχους σε θέματα ακίνητης περιουσίας. Επειδή οι περισσότερες φορές σε αυτά τα θέματα δεν υπάρχει κανείς που να τους προστατεύει. Ναι, ξέρω ότι αυτή είναι μια συνάρτηση του κράτους, αλλά εσείς ο ίδιος καταλαβαίνετε …
Αλλά για να βοηθήσετε ένα μοναχικό συνταξιούχο ή έναν συνταξιούχο, μπορείτε πολύ απλά. Μπορείτε ακόμη να το κάνετε καλή συνήθεια.
Ο εντοπισμός αυτών των παππούδων είναι πολύ απλός. Τις περισσότερες φορές φορούν πολύ παλιά ρούχα, αλλά προσπαθούν να το παρακολουθήσουν: ράβουν, κάνουν μπαλώματα και ούτω καθεξής. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να ζητήσουν, και οι περισσότερες φορές δεν το κάνουν. Απλώς επιβιώνουν όσο μπορούν και σώζουν τα πάντα. Και μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
Απλά παραδείγματα από την εμπειρία μου:
1. Μόλις βρεθήκαμε σε ένα φαρμακείο γνώρισα μια γιαγιά που απλά δεν είχε αρκετά χρήματα για φάρμακα. Στάθηκα πίσω της στη γραμμή. Δεν ζήτησε, δεν ζήτησε. Απλώς έριξε το κεφάλι και τα χέρια και όλοι πέθαναν στην έξοδο. Έχω πληρώσει όλα τα φάρμακά της και μου έδωσε χρήματα. Καταλαβαίνω ότι αυτό δεν είναι πολύ, αλλά αυτό είναι το απλό πράγμα που ήμουν σε θέση να κάνω τότε. Και είμαι βέβαιος ότι αν αυτό γίνει ακόμη και από μερικούς ανθρώπους, τότε η ζωή αυτής της γιαγιάς θα γίνει λίγο πιο εύκολη.
2. Μόλις στην αγορά αγόρασα ντομάτες, πολλές ντομάτες. Και δίπλα της ήταν μια γιαγιά και σε ένα κουτί με θρυμματισμένες ντομάτες (εκείνες που είναι φθηνότερες) επέλεξε ένα (!!!). Έβγαλε μία ντομάτα!
Ρώτησα γιατί πήρε μόνο ένα. Μου είπε ειλικρινά ότι δεν έχει χρήματα για περισσότερα. Δεν ψέμα και δεν ρώτησε, δεν έπαιξε. Ήταν ειλικρινής μαζί μου και κατά κάποιο τρόπο το ένιωσα.
Είπα ότι θα έπαιρνε τόσα προϊόντα, όπως θεώρησε σκόπιμο, και ότι θα τα πλήρωνα όλα. Και είδα για πρώτη φορά γνήσιο φόβο. Φοβόταν για μένα, φοβούμενος ότι θα την εξαπατήσω ή θα την γελάσω.
Ήταν τόσο φοβισμένη που πήρε μια άλλη ντομάτα (!!!). Δεν μπορώ να σας πω τι συνέβη μέσα μου. Ήταν κάτι σαν μια βόμβα που εξερράγη ολόκληρο το σύστημα αξιών μου.
Είμαι ένας νεαρός, που ασχολούνται με όλα τα είδη των τεχνικών τεμαχίων, ξεκινά το έργο, και στη συνέχεια το επόμενο είναι, επίσης, ένας άνθρωπος, και φοβάται ότι μπορώ να της αρνηθεί να αγοράσει περισσότερες από μία ντομάτα.
Έχω πάει σε εστιατόρια, και η γυναίκα που εργάστηκε όλη του τη ζωή (και τους συνταξιούχους είναι πάντα καλό να δει στις παλάμες και τη στάση του σώματος), δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν τρόφιμα.
Την αγόρασα τόσα πολλά προϊόντα, καθώς ανέβηκε στο καλάθι της και μου έδωσε περισσότερα χρήματα. Αλλά υπήρχε μια άλλη σημαντική στιγμή σε αυτή την ιστορία.
Οι ντομάτες που ημέρας πωλήθηκαν στην αγορά μόνο μία γυναίκα, που είχε μια πολύ κακή φήμη: το βάρος λάθος και ψέματα, ήμουν πάντα ικανοποιημένος και συνεχώς γκρινιάζει.
Λοιπόν, εσείς ο ίδιος γνωρίζετε πώς συμβαίνει στις αγορές κοντά στο σπίτι: όταν αγοράζετε συνεχώς, γνωρίζετε ήδη όλα και προσπαθήστε να μην πάρετε τίποτα από κάποιους. Έτσι αυτός ο πωλητής ήταν ένας από αυτούς τους “μερικούς”.
Αλλά επειδή οι ντομάτες εκείνη την ημέρα ήταν μόνο της και η σύζυγος είπε ότι πρέπει να αγοράσουν πολλά, τότε όλη αυτή η κατάσταση συνέβη στο σημείο πώλησης αυτής της ορεινής πωλητής.
Και δεν θα το πιστέψετε. Όλα τα προϊόντα που αγόρασα για τη γιαγιά μου, αυτή η πωλητή με θεωρούσε με μια τεράστια έκπτωση (μερικές μέχρι 30-40%). Φανταστείτε την κατάρρευση όλων των προτύπων μου από αυτήν την κατάσταση.
Πρώτα μια γιαγιά με δύο ντομάτες, τότε ένα άτομο με αρνητική φήμη κάνει μια απίστευτη πράξη, και δεν το ρώτησα καν.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν, αλλά απλά δεν ξέρουν πώς.
Αλλά μπορείτε να βοηθήσετε τους συνταξιούχους όχι μόνο στο φαρμακείο ή στο παζάρι. Εγώ, για παράδειγμα, απλά ανεβαίνω, ρωτώ για τη ζωή και δώσω τουλάχιστον λίγα χρήματα.
Και πολύ συχνά η αντίδρασή τους προκαλεί σοκ. Μερικές φορές αρχίζουν να κλαίνε. Μερικές φορές πέφτουν στα γόνατά τους ή αρχίζουν να προσεύχονται για τον Θεό σε μένα … Δεν το ζητώ και πάντα τους σταματώ.
Μετά από όλα, δεν τους βοηθάω με αυτό. Απλώς θέλω τη ζωή τους να είναι λίγο πιο εύκολη, γιατί πάντα αντιπροσωπεύω τους αγαπημένους παππούδες τους στη θέση τους. Και δεν θέλω να φανταστώ τη ζωή τους σε τέτοια ανάγκη.
Θα ήθελα να τονίσω και πάλι ότι παραθέτω αυτά τα παραδείγματα για να μην εκθέσω τον εαυτό μου σε καλό φως ή να λάβω θετικά σχόλια στη δική μου διεύθυνση. Απλώς θέλω να δείξω ότι είναι πολύ εύκολο να βοηθήσουμε έναν άπορο. Ειδικά αν είναι συνταξιούχος.
Ναι, μπορεί να είναι δύσκολο να δώσετε χρήματα σε κάποιον που δεν σας ρωτάει για αυτό. Τουλάχιστον ήταν πολύ δύσκολο για μένα να το κάνω αυτό για πρώτη φορά.
Υπάρχουν επίσης ειδικά χαρακτηριστικά για την αντιμετώπιση αυτών των ανθρώπων: δεν περιμένουν τίποτα από εσάς και στους νέους βλέπουν περισσότερους κινδύνους από πιθανή βοήθεια. Έτσι, μερικές φορές μπορούν να ξεφύγουν από τη συζήτηση μαζί σας.
Αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείτε αν δεν πετύχετε. Θα υπάρχει πάντα μια δεύτερη ευκαιρία, ένα τρίτο, ένα τέταρτο … Παρεμπιπτόντως, κάποιοι μπορεί να αρνηθούν, επειδή πολλοί από αυτούς έχουν πολύ ισχυρή ηθική εκπαίδευση και απλά δεν μπορούν να πάρουν κάποιον άλλο.
Κοιτάξτε προσεκτικά, ίσως δίπλα σας ζουν και μόνο συνταξιούχοι. Ή μπορείτε να τα συναντήσετε στην αγορά, σε ένα κατάστημα ή σε ένα φαρμακείο. Αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κάνουμε κάτι πολύ ευγενικό.
2. Συμμετοχή σε χρήσιμα έργα, εθελοντισμός
Η φιλανθρωπία δεν είναι μόνο φιλανθρωπικά ιδρύματα, επειδή υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός άλλων οργανώσεων που κάνουν τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη.
Εγώ, για παράδειγμα, εντάχθηκα στη Διεθνή Υπηρεσία Σωτηρίας και έκανα ό, τι μπορούσα για να βοηθήσω αυτή την οργάνωση, επειδή ήμουν πεπεισμένος ότι πραγματικά δουλεύουν για τους ανθρώπους, το κάνουν για δική τους ελεύθερη βούληση.
Κοντά σε σας μπορεί να υπάρχουν πολλοί χρήσιμοι οργανισμοί που χρειάζονται εθελοντές πρόθυμοι να δώσουν μερικές ώρες της εποχής τους σε μια καλή αιτία. Αυτό είναι επίσης φιλανθρωπία.
Έτσι, ακόμα κι αν δεν έχετε καθόλου διαθέσιμα χρήματα, τότε μπορείτε να κάνετε πολλά καλά. Θα πρέπει να βρείτε μόνο την κατεύθυνση που σας αρέσει περισσότερο και να ενεργήσετε!
3. Βοήθεια σε κρατικές οργανώσεις
Μια αμφιλεγόμενη κατεύθυνση, αφού κανείς δεν θέλει να βοηθήσει τους κρατικούς θεσμούς, επειδή γνωρίζουν ότι το έργο εκεί είναι αναποτελεσματικό και κλέβει πάρα πολύ. Αλλά το καθήκον μας δεν είναι να επικρίνουμε το σύστημα, αλλά να βοηθήσουμε τους ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα. Σε ένα νοσοκομείο για ασθενείς με καρκίνο, το σύστημα κλήσης νοσοκόμου έσπασε. Φανταστείτε έναν ασθενή με καρκίνο στα τελευταία στάδια, ο οποίος, για παράδειγμα, τερματίζει τη διάρκεια του παυσίπονου και δεν μπορεί να καλέσει τη νοσοκόμα …
Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς δυσκολεύονται να κινηθούν, κάποιοι δεν μπορούν να μιλήσουν. Φυσικά, μπορούμε να πούμε ότι το κράτος πρέπει να φροντίσει αυτό το πρόβλημα. Αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα στην περίπτωση αυτή είναι αν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο νοσοκομείο θα πρέπει να βασανίζονται πριν διορθωθούν τα πάντα; Νομίζω ότι δεν υπάρχει ΟΧΙ.
Για την περίπτωση αυτή, οι φίλοι μου και εγώ ήρθαμε με μια απλή λύση: αγοράσαμε ένα σύστημα εστιατορίου για να καλέσουμε σερβιτόρους. Ξέρετε, αυτά τα κουμπιά είναι ασύρματα, τα οποία συνήθως βρίσκονται στο τραπέζι στο εστιατόριο και με τη βοήθεια των οποίων καλούνται οι σερβιτόροι.
Σε αυτά τα κουμπιά συνδέσαμε τους ιμάντες και τους δώσαμε σε ασθενείς με νοσοκομεία. Τους κρεμούσαν γύρω από τους λαιμούς τους, και όταν υπήρχε ένα πρόβλημα, μπορούσαν πάντα να καλέσουν μια νοσοκόμα.
Η εταιρεία που μας πούλησε αυτό το σύστημα έκανε μια απίστευτη έκπτωση και την πώλησε χωρίς επιπλέον χρέωση. Αυτό επιβεβαιώνει και πάλι τη διατριβή μου ότι οι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους, αλλά δεν ξέρουν πώς.
Και αν μπορείτε να προσφέρετε μια απλή ιδέα ή ένα απλό εργαλείο, πολλοί θα λάβουν μέρος. Το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτό το παράδειγμα είναι ότι βοηθήσαμε συγκεκριμένους ασθενείς που χρειάστηκαν βοήθεια, αντί να περιμένουν το κράτος να λύσει αυτό το πρόβλημα. Αλλά ήταν ευκολότερο να επικρίνουμε τους αξιωματούχους, έτσι;
Υπάρχουν πολλά κρατικά όργανα με τα οποία μπορείτε να βοηθήσετε. Νομίζω ότι εσείς ο ίδιος βλέπετε πόσο ανεπαρκώς λειτουργεί αυτό το σύστημα. Εάν την βοηθήσετε να γίνει λίγο καλύτερη, τότε πολλοί άνθρωποι θα γίνουν λίγο πιο εύκολοι.
Αυτό ολοκληρώνει την εμπειρία μου. Καταλαβαίνω ότι δεν καλύπτει ούτε το ένα εκατοστό από όλες τις πιθανές επιλογές για το πώς μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μια καλύτερη θέση. Ως εκ τούτου, σας ζητώ στα σχόλια να μοιραστείτε την εμπειρία σας, πώς μπορείτε απλά και αποτελεσματικά να κάνετε το καλό.
Τέλος, υπάρχουν μερικές ερωτήσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε:
- Τι γίνεται αν δεν αγοράσω το iPhone 6 τώρα, αλλά σε λίγους μήνες, όταν θα κοστίσει $ 100 φθηνότερα, και θα ξοδέψω 100 δολάρια για φιλανθρωπικούς σκοπούς;
- Ίσως δεν πρέπει να πάω σε εστιατόριο μία φορά το μήνα και να δώσω τα χρήματα που εξοικονομούνται σε έναν μόνο συνταξιούχο;
- Ίσως θα έπρεπε να μοιραστώ το πλεονάζον φαγητό με έναν συνταξιούχο που ζει στη βεράντα μου;
- Τι καλό μπορώ να κάνω αύριο;
- Πώς μπορώ να βελτιώσω τη ζωή κάποιου;
Σας ευχαριστώ που έχετε μάθει ένα τόσο μεγάλο άρθρο. Θα σας ευχαριστήσω για την άποψή σας στα σχόλια.
