Πώς ένας ενήλικας μαθαίνει να οδηγεί ποδήλατο

Ήμουν 25 χρονών και δεν ήξερα πώς να οδηγήσω ένα ποδήλατο. Θα ήθελα να μάθω από το 18, και κάθε χρόνο ήταν πιο δύσκολο να αποφασιστεί. Φαντάστηκα πόσο θα έλεγα αυστηρά: ένας ενήλικος που ταξιδεύει χειρότερα από ένα παιδί και συνεχώς πέφτει. Είναι ευκολότερο να σκοράρει. Ειδικά στον κόσμο πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να οδηγήσουν.

Στο Διαδίκτυο υπήρχε μια θάλασσα άρθρων που διδάσκουν ενήλικες για να ποδηλατούν. Αλλά δεν βοήθησαν να ξεπεραστούν ο φόβος και η αμηχανία, πράγμα που σημαίνει ότι δεν λύνουν το πρόβλημά μου.

Τώρα είμαι 27 ετών. Βόλτα ήρεμα ένα ποδήλατο για μερικές ώρες.

Μου αρέσει να πατάω κατά μήκος του αναχώματος το πρωί του Σαββάτου, να επιταχύνω πριν το λόφο και να επιβραδύνω στην πλαγιά. Αυτές οι δεξιότητες έχουν έρθει μαζί με την πρακτική. Τα παρακάτω βήματα με βοήθησαν να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου και να αρχίσω να με βοηθάω.

Βήμα 1. Προσδιορίστε τα οφέλη για τον εαυτό σας

Θεωρητικά, όλα είναι εύκολα. Ήμουν θυμωμένος όταν οι φίλοι μου είπαν: “Μην φοβάστε, απλά καθίστε και γυρίστε τα πεντάλ”. Δεν κατάφερα, δεν μπορούσα ούτε να κινηθώ. Φοβόμουν να πάω σε ποδήλατο: τι γίνεται αν χάσω την ισορροπία μου και πέσω;

Και πραγματικά έπεσε. Για να διατηρηθεί η ισορροπία ακόμη και μερικά μέτρα ήταν δύσκολη.

Αλλά όταν επικεντρώθηκα στα οφέλη της ποδηλασίας, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα. Προέτρεψα τα οφέλη από την ποδηλασία και τα οδήγησα στο κεφάλι μου στο δρόμο για κάθε προπόνηση. Με βοήθησε να πολεμήσω με φόβο και ντροπή. Φαντάστηκα, καθώς περνούσα την πόλη σε ένα ποδήλατο, σταθμεύω στο καφενείο, παντού που διαχειρίζομαι. Σκέφτηκα πόσο σπουδαίο ήταν να κρατήσω τον εαυτό μου σε φόρμα, να μάθω νέα πράγματα και να αποδείξω στον εαυτό μου ότι θα μπορούσα. Εργάστηκε μαζί μου.

Η επιθυμία ήταν ισχυρότερη από το φόβο.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης προσπάθησα να ακολουθήσω το σώμα μου και συγκεκριμένες ενέργειες: βάλτε το πόδι μου στο πεντάλ, κρατήστε το τιμόνι, ισιώστε την πλάτη μου, ελέγξτε το δρόμο. Κατά την τέταρτη προπόνηση, ο φόβος έπεσε πίσω: ο εγκέφαλος δεν ήταν επάνω σε αυτόν.

Βήμα 2. Βρείτε έναν δάσκαλο

Το πιο δύσκολο για μένα ήταν να πάρω ένα ποδήλατο και να κινηθώ. Φοβόμουν ότι δεν θα έχω το χρόνο να βάλω το πόδι μου στο πεντάλ και να χτυπήσω το δέντρο.

Δεν ήξερα τίποτα για την ταχύτητα, τα φρένα, τα μαξιλάρια, δεν κατάλαβα πώς να τα αντιμετωπίσω μόνος μου. Ζήτησα λοιπόν βοήθεια από έναν φίλο που είχε ποδήλατο εδώ και πολλά χρόνια. Πήγε μαζί μου για να ασκήσει και να εξηγήσει τα βασικά πράγματα. Με οδήγησε υπομονετικά με ποδήλατο σαν παιδί, περπάτησε δίπλα του, με συμβούλεψε τι να κάνω με τα χέρια και τα πόδια μου. Ήμουν θυμωμένος, ορκίζοντας οχληρίες, αλλά στην τρίτη εκπαίδευση μπορώ να οδηγήσω χωρίς βοήθεια 50 μέτρων. Χάρη στις συμβουλές ενός φίλου, θυμάμαι τις βασικές κινήσεις.

Μην καλείτε τους δασκάλους των χάκερ και των αρχαρίων.

Η πρώτη δεν είναι αρκετή υπομονή, και η δεύτερη – εμπειρία. Επιλέξτε ένα άτομο που δεν πειράζει να δοκιμάσετε τον εαυτό του ως προπονητή: αυτοί οι σύντροφοι φεύγουν λιγότερο συχνά στον ορίζοντα, σας αφήνουν μόνοι σας με το ποδήλατο και είναι πιο διατεθειμένοι να σας χορτάσουν.

Αν νομίζετε ότι η αίτηση παρατείνει έναν φίλο, είναι προτιμότερο να αναζητήσετε έναν άλλο δάσκαλο. Ήταν εύκολο για μένα να βρω έναν προπονητή: όλοι οι φίλοι ήξεραν ότι δεν ήξερα πώς να οδηγήσω ένα ποδήλατο και πρόσφερε τη βοήθειά μου. Επομένως, όταν έφτιαξα το μυαλό μου, μια συζήτηση ήταν αρκετή.

Βήμα 3. Επιλέξτε μια τοποθεσία

Την παραμονή της προπόνησης, βασανίστηκα από τις σκέψεις που θα σκέφτονταν οι άνθρωποι για μένα, πώς θα με έκαναν με συγκατάθεση. Συνειδητοποίησα ότι μπορώ να προχωρήσω με δύο τρόπους: να βαθμολογήσω τις απόψεις των ξένων ή να μην πέσω στα μάτια τους μέχρι να μάθω. Σταμάτησε στο δεύτερο.

Για την εκπαίδευση, επέλεξα τον πιο άθικτο τόπο, όπου τα μάτια μου μπορούν να δουν όσο το δυνατόν λιγότερο, και δεν θα τρέξω σε άλλους ποδηλάτες και δεν θα ενοχλήσω κανέναν.

Οι πρώτοι τρεις μήνες έμαθα να οδηγώ σε ένα δασικό πάρκο στην άκρη της πόλης: σχεδόν κανείς δεν φτάνει εκεί, αλλά υπάρχουν μονοπάτια ποδηλάτου.

Εάν αρχίσετε, προσέξτε τα πάρκα και τα μικρά δάση με μονοπάτια. Μπορούν να απέχουν πολύ από το σπίτι, αλλά, πιθανότατα, αρχικά θα εκπαιδεύσετε όχι περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα – για χάρη μιας νέας ικανότητας μπορείτε να είστε υπομονετικοί.

Βήμα 4. Προσδιορίστε, μισθώστε ή αγοράστε

Δεν είχα δικό μου ποδήλατο. Συνεπώς, υπήρχαν δύο επιλογές: αγορά ή ενοικίαση. Εκτίμησε τα πλεονεκτήματα και τους κινδύνους και των δύο.

Επιλέξαμε μια υπηρεσία ενοικίασης: για μένα ήταν φθηνότερη και πιο βολική. Κοντά στο δάσος όπου έμαθα να οδηγώ, ένας από αυτούς δούλευε.

Βήμα 5. Ασφαλίστε τον εαυτό σας

Σε ένα ποδήλατο, μπορείτε να συντρίψετε σε μια στήλη, να χτυπήσετε έναν άλλο αρχάριο ή να πέσετε. Επομένως, υπάρχουν κανόνες του δρόμου για τους ποδηλάτες. Περιγράφονται λεπτομερώς πώς να αποφύγετε ατυχήματα, πώς να συμπεριφέρετε στους δρόμους, να προειδοποιείτε για μια στροφή και ούτω καθεξής.

Επιπλέον, υπάρχουν πολλές χρήσιμες συμβουλές για τους ποδηλάτες να προστατεύονται και να φορούν.

1. Φορέστε φωτεινά ρούχα με αντανακλαστικές λωρίδες για να είναι πιο ορατές στο δρόμο.
2. Να φοράτε σφιχτά ρούχα για να μην πιάσετε τα περιστρεφόμενα μέρη του ποδηλάτου και τα εξωτερικά εμπόδια.
3. Επιλέξτε παπούτσια με σταθερή σόλα και τραχύ πέλμα για να αποφύγετε την ολίσθηση στα πετάλια.
4. Φορέστε ένα κράνος: θα προστατεύσει το κεφάλι σας όταν πέσετε.
5. Φορέστε γυαλιά ασφαλείας: θα προστατεύσουν τα μάτια σας από ακαθαρσίες και έντομα. Καλύτερα ειδικά ποδήλατα γυαλιά ηλίου. Το συνηθισμένο γυαλί στην περίπτωση των λίθων μπορεί να σπάσει και να βλάψει τα μάτια σας.
6. Φορέστε προστατευτικά γόνατου και μαξιλαράκια αγκώνων για την προστασία των αρθρώσεων από τραυματισμούς.

Αλλά τότε είναι οδηγίες ότι κανείς δεν τους παίρνει σοβαρά.

Για τον πρώτο μήνα εκπαίδευσης, το τιμόνι τρίβει τα χέρια μου στους κάλους. Ήταν άρρωστοι και σιγά-σιγά θεραπεύονται – είναι ακόμα διασκεδαστικό όταν εκτυπώνετε πολλά στην εργασία. Λίγους μήνες αργότερα πέταξα κάπως πάνω από το ποδήλατο, έσπασα τα χέρια μου και τεντώσα τον τένοντα στον καρπό μου. Ένας φίλος είπε ότι θα μπορούσε να είναι χειρότερη και ήμουν τυχερός. Έπρεπε να σπάσει την κατάρτιση: ο τένοντας θεραπεύτηκε για τρεις εβδομάδες.

Με τη νέα εκπαίδευση αγόρασα τα συνήθη γάντια γυμναστικής για 300 ρούβλια – σταμάτησε να τρίβει τα χέρια μου, κράτησε το τιμόνι πιο στενά, υπήρχαν λιγότεροι λόγοι να πέσουν.

Πριν από το κράνος και τα μαξιλάρια γονάτων δεν λειτούργησε, αλλά φέτος θα αγοράσω σίγουρα: η υγεία είναι πιο ακριβή. Είχα αρκετούς τένοντες για να το σκεφτώ και να βαθμολογήσω για το τι σκέφτονται οι σκληροί αγώνες σε ποδήλατα βουνού.

Βήμα 5. Συνεχώς πρακτική

Αρχικά οδήγησα άσχημα, όχι περισσότερο από 100 μέτρα χωρίς στάση. Εξαιτίας αυτού, ήταν θυμωμένος και αναζητούσε μια δικαιολογία για να παρακάμψει την προπόνηση: τότε η τεμπελιά είναι πολύ μακριά για να πάει, τότε άλλα πράγματα. Ως αποτέλεσμα, στον πρώτο μήνα με ποδήλατο, πέρασα μόνο τρεις ώρες.

Δεν συνειδητοποίησα αμέσως ότι η αρχή που είναι κοινή για την ανάπτυξη οποιασδήποτε δεξιότητας λειτουργεί εδώ: μπορεί κανείς να μάθει, εάν ασκεί συνεχώς.

Μόλις αναγκάστηκα να εκπαιδεύσω για τουλάχιστον δύο ώρες την εβδομάδα, παρατήρησα την πρόοδο. Τις δύο πρώτες εβδομάδες πήγα σε ένα επίπεδο δρόμο για να συνηθίσετε με το ποδήλατο, να ασχοληθείτε με την ταχύτητα και το φρένο, να μάθετε πώς να οδηγείτε. Μετά από αυτό, οι κάθοδοι και οι άνοδοι ήταν πολύ ευκολότερες. Ένα μήνα αργότερα ανέβαινα ήδη από την απότομη πλαγιά.

Συνεχίζω να μαθαίνω: με κάθε εκπαίδευση μαθαίνω κάτι καινούριο, καθορίζω δεξιότητες, ρωτώ ερωτήσεις σε συντρόφους και ψάχνω για πληροφορίες στο Διαδίκτυο.

Λίστα ελέγχου

1. Μην φοβάστε και σκεφτείτε τους επαγγελματίες.
2. Βρείτε έναν δάσκαλο ασθενούς.
3. Επιλέξτε ένα ήσυχο ακατοίκητο μέρος.
4. Πάρτε το ποδήλατο προς ενοικίαση δίπλα σε αυτό.
5. Συνεχώς πρακτική.
6. Φορέστε κράνος, μαξιλάρια γονάτου και θυμηθείτε την προστασία.