Σχετικά με τα γούστα και τα χρώματα δεν υποστηρίζουν. Τουρκική παροιμία
Η Τουρκία, όπως ένα πάπλωμα με συνονθύλευμα, είναι φωτεινή και πολύπλευρη. Για χιλιάδες χρόνια, ο πολιτισμός αυτής της χώρας έχει απορροφήσει τα έθιμα πολλών λαών της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, του Καυκάσου, της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας.
Η σύγχρονη Τουρκία είναι μια ανεκτική πολιτεία, όπου οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι. Όμως, όπως και κάθε άλλος λαός, οι Τούρκοι είναι ικανοποιημένοι όταν οι επισκέπτες γνωρίζουν τις παραδόσεις τους. Εάν βλέπουν ότι τηρείτε την τοπική εθιμοτυπία, βεβαιωθείτε ότι οι Τούρκοι θα σας δείξουν το πάνω χέρι της ευσέβειας και του σεβασμού.
Από αυτό το άρθρο θα μάθετε πώς να “διαβάζετε” την τουρκική γλώσσα των χειρονομιών, να επισκέπτεστε και να διεξάγετε επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις. Έτσι, καλώς ήρθατε στην Τουρκία!
Ειρήνη στη Χώρα, Ειρήνη στον Κόσμο
Η Τουρκία είναι μια μουσουλμανική χώρα. Το 96% του πληθυσμού ομολογεί το Ισλάμ. Ωστόσο, η Τουρκία είναι η πρώτη μουσουλμανική χώρα όπου η θρησκεία χωρίζεται από το κράτος.
Ωστόσο, αξίζει να θυμηθούμε ότι το Ισλάμ έχει τεράστιο αντίκτυπο στον πολιτισμό και την καθημερινότητα των κατοίκων. Πολλοί κανόνες της εθιμοτυπίας υπαγορεύονται από τις ιδιαιτερότητες αυτής της θρησκείας.
Αν υπάρχουν πολλοί προοδευτικοί Ευρωπαίοι νέοι σε μεγάλες πόλεις (τα κορίτσια δεν φορούν μαντήλια, τα ζευγάρια μπορούν να πάνε χέρι-χέρι κλπ.), Τότε στην απομακρυσμένη Τουρκία οι ηθικές αρχές είναι πολύ αυστηρότερες.
Οι Τούρκοι αγαπούν την ιστορία τους. Και ο βασικός αριθμός στο μοντέρνο τμήμα της είναι ο Mustafa Ataturk.
Έκανε την Τουρκία όπως είναι τώρα, και οι Τούρκοι είναι ευγνώμονες γι ‘αυτό. Αν λέτε ότι ο Ατατούρκ είναι σεβαστός, μην πείτε τίποτα. Να μιλήσει αρνητικά για αυτόν τον πολιτικό ηγέτη είναι να δείξει περιφρόνηση για τον τουρκικό λαό.
Υπάρχουν επίσης δύο θέματα που δεν έχουν επαφή με τους Τούρκους – τους Κούρδους και την Κύπρο. Επιπλέον, δεν αξίζει να αναφερθεί η Κωνσταντινούπολη στην Κωνσταντινούπολη και η σύγχυση της πρωτεύουσας του κράτους (η κύρια πόλη της Τουρκίας είναι τώρα η Άγκυρα).
Taaagil!
Ερχόμενοι σε ένα τουρκικό θέρετρο, σπάνια φροντίζουμε να μάθουμε τις τοπικές φράσεις των χαιρετισμών και των αποχαιρετιστηρίων. Και μάταια! Οι Τούρκοι είναι πολύ ευχαριστημένοι όταν ακούνε από έναν ξένο “Merhaba”.
“Merhaba” (μερικές φορές “x” δεν είναι προφέρεται)) – αυτό είναι το συνηθισμένο χαιρετισμό, μεταφρασμένο ως “Hello!”.
Επίσης, μπορείτε συχνά να ακούτε “Selam” (“χωριά”), που σημαίνει “Γεια σας!” Και χρησιμοποιείται σε ένα ανεπίσημο περιβάλλον.
Όπως έφυγε, λέγοντας «Iyi günler» ( «iyi Gunler”), το οποίο μεταφράζεται κυριολεκτικά ως “Καλημέρα”, όμως, σε χωρίστρα σημαίνει – “! Καλημέρα!”. Μπορείτε επίσης να πείτε αντίο:
- Güle güle (“gyule güle”) – Αντίο (λένε τα υπόλοιπα).
- Hoşça kal (“koshcha kal”) – Είναι καλό να μείνετε (λέει ο εξερχόμενος).
- Goruüşürüz (“Geryushchuruz”) – Βλέπετε.
Όσον αφορά τη μη λεκτική επικοινωνία, οι άνδρες (!), Αν είναι στενοί φίλοι ή συγγενείς, μπορούν να αγκαλιάσουν ο ένας τον άλλον, να φιλήσουν ο ένας τον άλλον στο μάγουλο. Οι εξωτερικοί άνδρες χαιρετούν ο ένας τον άλλον με χειραψίες (πάντα υπηρετούν το δεξί τους χέρι).
Αν σε μια συνάντηση ένα χέρι για μια χειραψία εξυπηρετείται από μια γυναίκα, φαίνεται παράξενο. Εξαιτίας αυτού, οι τουρίστες συχνά παγιδεύονται. Για τον Τούρκο, μερικές φορές, αυτή η χειρονομία σημαίνει ότι μια γυναίκα είναι έτοιμη να γνωρίσει το στενό.
Η τουρκική εθιμοτυπία ρυθμίζει αυστηρά τις σχέσεις μεταξύ ατόμων διαφορετικών γενεών. Οι Τούρκοι τιμούν τους ηλικιωμένους. Όσον αφορά τα παλαιότερα (αν δεν είναι συγγενείς ή στενούς φίλους), αποφάσισε να προσθέσει το όνομα του σεβασμού κατάληξη – «Μπέη» ( «master») ή «Χανούμ» ( «κυρία»).
Οι συγγενείς της παλαιότερης γενιάς χαιρετίζονται με το φιλί του χεριού (την πίσω πλευρά της παλάμης) και την εφαρμογή του στο μέτωπο.
Η ερώτηση “Πώς είσαι;” (“Nasılsiniz” – “Nasylsynyz”) απαντάται συχνά θετικά – δεν γίνεται αποδεκτό να διαμαρτύρονται για τις ανησυχίες σας.
Αλλά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε “μαγικές” λέξεις:
- Teşekkürler (teschekuler) ή teşekkür ederim (“teszekekur ederim”) – σας ευχαριστώ.
- Lütfen (“Lütfen”) – παρακαλώ (ζητήστε).
- Bir şey değil (“Bir shay dail”) – παρακαλώ (ευχαριστίες).
Η σημειακή γλώσσα
Οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος που είναι ασυνήθιστη για τους Ευρωπαίους. Όταν έρχεστε σε αυτή τη χώρα, να είστε προσεκτικοί με τις συνήθεις χειρονομίες σας – για τους ντόπιους μπορούν να έχουν διαφορετικό νόημα.
Έτσι, γυρίζοντας το κεφάλι προς τα δεξιά και προς τα αριστερά (η χειρονομία μας “όχι”) δεν σημαίνει άρνηση. Τις περισσότερες φορές, επειδή οι Τούρκοι δείχνουν έλλειψη κατανόησης – «Δεν ξέρω για τι μιλάς».
Μια μόνο νεύμα με κεφάλι, όπως και η δική μας, σημαίνει “Ναι”, αλλά η ίδια χειρονομία, συνοδευόμενη από ένα κτύπημα της γλώσσας, είναι ήδη ένα στερεό “Όχι”. Σε γενικές γραμμές, κάνοντας κλικ σε μια γλώσσα στον τουρκικό πολιτισμό είναι ένα σημάδι άρνησης, αποδοκιμασίας για κάτι.
Κάνοντας κλικ με τα δάχτυλά σας, αντιθέτως, δείχνει μια θετική στάση. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε αυτή τη χειρονομία με το συνηθισμένο δάχτυλο για εμάς – στην Τουρκία αυτή η χειρονομία θεωρείται άσχημη.
Για να απορρίψετε ευγενικά την προσφορά ή να ευχαριστήσετε για την υπηρεσία στη γλώσσα του σώματος, θα πρέπει να βάλετε το χέρι σας στο στήθος σας.
Στο δρόμο
Οι κανόνες συμπεριφοράς στους δρόμους των πόλεων και των χωριών της Τουρκίας υπαγορεύονται κυρίως από το Ισλάμ. Όσο πιο επαρχιακό είναι το έδαφος, τόσο αυστηρότερα είναι τα ηθικά και όσο πιο προσεκτικός είναι να συμπεριφέρονται σε δημόσιους χώρους.
Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κώδικας ντύσιμο, αλλά να θυμάστε:
δεν μπορείτε να προσεγγίσετε τζαμιά και άλλα θρησκευτικά αντικείμενα σε σορτς, κοντά φούστες, σακάκια και φορέματα με ανοιχτούς ώμους.
Πολλοί τουρίστες πιστεύουν ότι η μόδα της παραλίας (μαγιό, pareo) μπορεί να μεταφερθεί στους δρόμους της πόλης. Δεν είναι έτσι. Πεζοπορία σε ένα μαγιό ή απλά σορτς (χωρίς κορυφή) – φαίνεται, τουλάχιστον, παράξενο.
Όσο για τη συμπεριφορά στην παραλία, αξίζει να θυμόμαστε ότι οι περισσότεροι Τούρκοι είναι μουσουλμάνοι. Στην περιοχή πολλών ξενοδοχείων δεν απαγορεύεται να κάνετε ηλιοθεραπεία χωρίς τόπλες. Ωστόσο, σύμφωνα με τα τοπικά πρότυπα, είναι χυδαίο.
Εάν, περπατώντας γύρω από την πόλη, ξαφνικά θέλετε να τραβήξετε μια φωτογραφία ενός Τούρκου, θα πρέπει να ζητήσετε άδεια από αυτόν. αλλά η φωτογραφία των τουρκικών γυναικών (ειδικά αν φορούν μαντίλα) δεν συνιστάται καθόλου.
Το Ισλάμ έχει επίσης αντίκτυπο στη στάση απέναντι στο αλκοόλ. Ένας αλλοδαπός μπορεί να αγοράσει αλκοόλ σε ένα κατάστημα (μόνο στο Ραμαζάνι τα ράφια είναι κλειστά μαζί του), αλλά εδώ δεν αξίζει να το χρησιμοποιήσετε σε δημόσιο χώρο. Επίσης, οι Τούρκοι σπάνια τρώνε εν κινήσει.
Παρεμπιπτόντως, κατά τη διάρκεια του μουσουλμανικού ιερού μήνα του Ραμαζανιού, όταν οι πιστοί αποφεύγουν από την τροφή, το νερό και το κάπνισμα από την ανατολή μέχρι το ηλιοβασίλεμα, δεν πρέπει να τρώμε και να καπνίζουμε με την παρουσία τους. Αυτό θα είναι το σημάδι του σεβασμού, το οποίο δεν θα περάσει απαρατήρητο.
Στη μεταφορά
Σε μεγάλες τουρκικές πόλεις (Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα), χρησιμοποιούνται ειδικές ηλεκτρονικές κάρτες για την πληρωμή για ταξίδια σε δημόσιες δημόσιες συγκοινωνίες.
Αν έχετε εξαντλήσει τα χρήματά του, μην ανησυχείτε – οι ντόπιοι είναι πολύ ευαίσθητοι. Συχνά, οι επισκέπτες βοηθούνται με την πληρωμή του ναύλου με την κάρτα τους.
Σε αυτή την περίπτωση, η ευχαρίστησή τους σε αντάλλαγμα για μετρητά είναι απίθανο να επιτύχει – δεν θα το πάρουν. Αν οι Τούρκοι βοηθήσουν, τότε από την καρδιά.
Για το ευρωπαϊκό, το τουρκικό σύστημα μεταφορών μπορεί να φαίνεται σαν η κόλαση. (Μιλάμε για μεγάλες πόλεις.) Οι οδηγοί δύσκολα χρήση φλας – να είστε προσεκτικοί! Αλλά τους αρέσει η πεζοπορία με κέρατα. Αυτός είναι ένας τρόπος “επικοινωνίας”. Αν κορνάρουν για να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο στην Τουρκία – για οποιοδήποτε λόγο (για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ανάβει πράσινο, οδήγησε το γνωστό, κάποιος πηγαίνει πολύ αργά μπροστά, κλπ, κλπ).
Κατά την προσγείωση στο μετρό ή το τραμ – μια πραγματική χαλάρωση. Το γεγονός είναι ότι οι Τούρκοι δεν περιμένουν τις αφίξεις να φύγουν από το αυτοκίνητο, απλώς ανεβαίνουν, πιέζοντας όλους.
Στο λεωφορείο ή τα dolmushe (τουρκικά “μίνι λεωφορεία”), εάν υπάρχει μια επιλογή από μέρη, μην καθίσετε δίπλα σε μια άγνωστη γυναίκα, εάν είστε άνδρας. Αυτό δεν είναι αποδεκτό. Και τα κορίτσια, αντίθετα, είναι καλύτερα να επιλέξετε ένα μέρος δίπλα στα κορίτσια.
Μακριά από το σπίτι
Η φιλοξενία (misafirperverlik) είναι ένα σημαντικό στοιχείο του τουρκικού πολιτισμού. Ειδικά στην επαρχία. Ο επισκέπτης προσφέρεται πάντα το καλύτερο, ανεξάρτητα από τον πλούτο της οικογένειας.
Από την πρόσκληση για επίσκεψη είναι δύσκολο να αρνηθεί (και είναι καλύτερα να μην το κάνει αυτό) – είναι πάντα επιπλωμένο με μια σειρά από κομψές προθέσεις. Αν πραγματικά δεν μπορείτε να το δεχτείτε, τότε καλύτερα να αναφέρετε την απασχόληση – αυτός είναι ο λόγος που οι Τούρκοι θα καταλάβουν.
Όσον αφορά τα δώρα για τους ιδιοκτήτες του σπιτιού, στην Τουρκία υπάρχει ένα ρητό: “Έτρωγαν γλυκά – μιλούσαν γλυκά”. Είναι αρκετά πιθανό να το αντιληφθείτε κυριολεκτικά – να φτιάξετε γλυκά ως δώρα. Ένα εξαιρετικό σουβενίρ από τη χώρα σας θα είναι επίσης ένα εξαιρετικό δώρο.
Έχετε δει πολλά παπούτσια στην είσοδο ή μπροστά από την είσοδο του σπιτιού; Μην εκπλαγείτε! Αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι οι Τούρκοι ζουν εδώ. Στην Τουρκία, δεν είναι συνηθισμένο να βγάζετε παπούτσια στο σπίτι (οι τουρκικές νοικοκυρές κρατούν καθαρά), τα παπούτσια παραμένουν πίσω από το όριο.
Μέσα σε σας θα σας προσφερθούν παντόφλες. Στις τουρκικές οικογένειες, κατά κανόνα, υπάρχουν ειδικοί – “φιλοξενούμενοι”. Δεν σας αρέσει το περπάτημα στις παντόφλες άλλων ανθρώπων; Φέρτε το δικό σας. Στην Τουρκία, αυτή η πράξη θα είναι απόλυτα φυσιολογική.
Τα τουρκικά σπίτια είναι συνήθως χωρισμένα σε ξενώνες και ιδιωτικούς χώρους. Μην προσπαθήσετε να κοιτάξετε πίσω από τις κλειστές πόρτες και μην ζητάτε περιήγηση στο σπίτι – είναι αγενής.
Επίσης σε μερικές συντηρητικές οικογένειες δεν είναι συνηθισμένο να αρχίζετε να τρώτε χωρίς την άδεια του πρεσβύτερου και ακόμη και να καπνίζετε χωρίς την έγκρισή του. Παρεμπιπτόντως, πολλοί Τούρκοι καπνίζουν.
Η επίσκεψη είναι απίθανο να διαρκέσει λιγότερο από δύο ώρες. Δεν θα σας δοθεί μόνο τσάι ή καφές, αλλά θα σας τροφοδοτήσουν επίσης με γεύση. Αλλά δεν συνιστάται να μένετε πολύ αργά.
Στο τραπέζι
Αξίζει να γίνει διάκριση μεταξύ σπιτικό γεύμα και δείπνο σε εστιατόριο.
Στην πρώτη περίπτωση, παραδοσιακό Το τουρκικό δείπνο, κατά κανόνα, πραγματοποιείται με την παρουσία όλων των μελών της οικογένειας. Ταυτόχρονα τρώνε σε ένα χαμηλό τραπέζι, κάθονται “στα τουρκικά” στο πάτωμα σε μαξιλάρια ή χαλάκια. Τα πόδια είναι κρυμμένα κάτω από το τραπέζι.
Πιάτα (είναι συνήθως τρία ή περισσότερα) τοποθετούνται σε ένα μεγάλο δίσκο και σερβίρονται στο τραπέζι. Από αυτό το δίσκο μπορείτε να βάλετε φαγητό στην πλάκα σας (με τα χέρια σας ή με ένα κοινό κουτάλι). Αλλά πρέπει να το κάνετε μόνο με το δεξί σας χέρι και σε καμία περίπτωση να μην επιλέξετε ένα κομμάτι καλύτερα. Αυτό είναι το ύψος της έλλειψης σεβασμού για τους ιδιοκτήτες του σπιτιού.
Στις αργίες, μια βότκα εθνικής γλυκάνισας αστακού (είναι επίσης μια ρακή, γνωστή και ως rakia) βρίσκεται συχνά στο τραπέζι. Έχοντας φτιάξει ένα φρυγανιές, κουνάει μόνο γυαλιά και βάζοντας το σκάφος στο τραπέζι, πρέπει να σκεφτείτε εκείνους που δεν θα μπορούσαν να είναι παρόντες μαζί σας.
Στο τραπέζι θεωρείται μη καλλιεργημένο να μιλάς χωρίς την άδεια του πρεσβύτερου και επίσης να ανοίξεις το στόμα σου (για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσεις μια οδοντογλυφίδα).
Εάν σας προσφέρθηκε να δοκιμάσετε κάποιο πιάτο (το ιδιοκτήτη dolma της οικοδέσποινας), μην το εγκαταλείπετε, ακόμα κι αν δεν είστε πεινασμένοι. Διαφορετικά, μπορείτε να προσβάλλετε τους ιδιοκτήτες και οι ερωτήσεις “Δεν είναι νόστιμο;”, “Δεν μου αρέσει;” – δεν μπορούν να αποφευχθούν. Δεν χρειάζεται να φάτε μέχρι το τέλος, αλλά πρέπει να προσπαθήσετε.
Όσον αφορά το δείπνο στο εστιατόριο, εδώ, συχνότερα, μπορείτε να βρείτε ένα ευρωπαϊκό στυλ – συνηθισμένα τραπέζια, καρέκλες, σερβίρισμα.
Οι Τούρκοι, όπως κι εμείς, αγαπούν το τσάι. Είναι μεθυσμένος πολλές φορές την ημέρα. Κάνετε αυτό από ειδικά γυάλινα γυάλινα ποτήρια χωρίς χειρολαβή. Αυτή η φόρμα σάς επιτρέπει να κρατάτε το ποτό πιο ζεστό και να θαυμάσετε το όμορφο κορεσμένο του χρώμα.
Περισσότερα τσάι από τους Τούρκους αγαπούν, ίσως, μόνο γλυκιά. Τρώνε γλυκά ανά πάσα στιγμή: πριν το δείπνο, μετά το δείπνο, μέχρι το τσάι, μετά το τσάι. Αλλά ποτέ με τσάι. Εάν αρχίσετε να τρώτε, για παράδειγμα, το rahat-lukum vpriskusku με τσάι, θα εξετάσετε το ζήτημα. Επίσης, μην παραγγείλετε τσάι ταυτόχρονα με το κύριο πιάτο (αντί για σόδα για να πλύνετε το φαγητό).
Σε καφετέριες και άλλα ιδρύματα είναι συνηθισμένο να αφήνετε μια συμβουλή.
Επιχειρηματική εθιμοτυπία
Τουρκική dualichna επιχειρηματικής κουλτούρας: από τη μία πλευρά, οι Τούρκοι προσπαθούν να κάνουν οι Ευρωπαίοι (κοστούμια των επιχειρήσεων, επαγγελματικές κάρτες, χειραψία), από την άλλη – δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τις ρίζες του.
Σε μια αλληλεπίδραση με τους επιχειρηματικούς εταίρους, ένας σημαντικός ρόλος διαδραματίζουν οι προσωπικές σχέσεις. Ενισχύονται στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες συχνά είναι ανεπίσημες.
Το μεσημεριανό γεύμα ή το δείπνο καταβάλλονται πάντα από το παραλήπτη. Μην ρωτάτε το μέγεθος του λογαριασμού, καθώς και να το ενημερώνετε στους τουρκικούς σας επισκέπτες – αυτή είναι μια παραβίαση της εθιμοτυπίας.
Οι Τούρκοι επιχειρηματίες δεν διαφέρουν πάντα από τη γερμανική ακρίβεια και απλότητα. Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε τις αυστηρές προθεσμίες και μην πείτε “όχι” κατηγορηματικά. Στην Τουρκία, μια ευγενική άρνηση είναι μια ήπια άρνηση.
Στην αρχή της επαγγελματικής συνάντησης, είναι συνηθισμένο να γίνονται συγχαρητήρια (για παράδειγμα, στη χώρα, τον πολιτισμό ή την εταιρεία) και να δίνουν αναμνηστικά. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, οι Τούρκοι εταίροι μπορούν εύκολα να αποσπαστούν από το τηλέφωνο. Μην πάρετε στο λογαριασμό σας – αυτό είναι μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά της τουρκικής τηλεφωνικής εθιμοτυπίας.
Σε γενικές γραμμές, οι Τούρκοι στην επιχείρηση είναι ευγενικά ευγενικοί, και περιμένουν αυτό σε αντάλλαγμα.
(Δεν ξέρω – είναι ντροπή να μην μαθαίνεις.) Η τουρκική παροιμία)
Τώρα ξέρετε πώς να συμπεριφέρετε στην Τουρκία. Υπάρχει κάτι για να προσθέσετε; Καλώς ήλθατε στα σχόλια.
