Οι γεύσεις διαφέρουν. Αλλά το γαστρονομικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνεις επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το σχηματισμό τους. Ως εκ τούτου, όταν ταξιδεύετε στο εξωτερικό, πολλοί άνθρωποι λείπουν τα ζυμαρικά στο σπίτι, τις πίτες της γιαγιάς με πατάτες και παγωτό σε ένα κύπελλο βάφλας.
“Μπορείτε να αγοράσετε τα πάντα στα ρωσικά καταστήματα”, αντικρούετε. Μην διαφωνείτε. Αλλά δεν είναι παντού: όσο μικρότερη είναι η πόλη, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να βρεθεί εκεί ένα κατάστημα με ρωσικά τρόφιμα. Ως εκ τούτου, σας παρουσιάζουμε 20 προϊόντα, τα οποία συχνά χάνονται από συμπατριώτες στο εξωτερικό.
Ψωμί σίκαλης
Στη Ρωσία, ψωμί από αλεύρι σίκαλης ψήνεται από τον 11ο αιώνα. Ένα μαύρο καρβέλι είναι σχεδόν πάντα στην κουζίνα. Μερικοί άνθρωποι σαν ψωμί σίκαλης περισσότερο σιτάρι. Τι μπορεί να είναι πιο γευστικό από ένα κρούστα Borodino με σκόρδο; Αλλά πολλοί σημειώνουν ότι με όλη την ποικιλία των προϊόντων αρτοποιίας στη Δύση, το ψωμί είναι “όχι αυτό”. Είναι δύσκολο να βρούμε ακόμη και ένα λευκό που είναι κοντά στο γούστο μας, για να μην αναφέρουμε τη σίκαλη. Ακούστε, για παράδειγμα, τι λένε τα παιδιά που έφυγαν για τις ΗΠΑ για το ψωμί.
Φαγόπυρο
“Shchi και χυλό – το φαγητό μας” – λέει η παροιμία. Αυτό το κουάκερ δεν είναι μερικοί, αλλά το φαγόπυρο. Στο βιβλίο του διάσημου μαγειρέματος Pokhlebkin “Ιστορία των πιο σημαντικά προϊόντα διατροφής” φαγόπυρο ονομάζεται “ένα σύμβολο της ρωσικής πρωτοτυπίας.” Για τη φτηνότητα, η ευελιξία και η απλότητα στο μαγείρεμα είναι πολύ δημοφιλείς στο μετα-σοβιετικό χώρο. Τι δεν μπορεί να πει κανείς για τις ξένες χώρες. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας, καθώς και στην Αμερική, δεν γνωρίζουν καν το φαγόπυρο. Για παράδειγμα, εδώ είναι ένα γλυκό κορίτσι που λέει στους Ιάπωνες συνδρομητές τι είναι “φαγόπυρο” και πώς τρώγεται.
Στεγνωτήρια με παπαρουνόσπορους
Η ξήρανση είναι ένα παραδοσιακό προϊόν της ρωσικής κουζίνας. Όχι για τίποτα ο σάββαρο συχνά κρεμάει μια αλυσίδα προβάτων. Σύμφωνα με μία από τις εκδοχές, η πατρίδα τους είναι η πόλη Λευκορωσίας Smorgon. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές αυτού του μαγειρικού προϊόντος. Για παράδειγμα, στην Αμερική, οι Beigles είναι δημοφιλείς, και στη Γερμανία – το Bregs. Αλλά η ξήρανση με παπαρούνα είναι δύσκολο να βρεθεί εκεί, αλλά επειδή πολλοί Ρώσοι χάνουν το τσάι τους με ψωμί.
Κόκκινο τυρί cottage
Στη Ρωσία, το τυρί cottage και το τυρί είναι δύο μεγάλες διαφορές. Κατά την κατανόησή μας, το τυρί cottage είναι εύθρυπτο, με έντονη γεύση γάλακτος. Στη δυτική κουλτούρα, το τυρί cottage θεωρείται μια ποικιλία νεαρών μαλακών τυριών. Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, το κοκκώδες πηγμένο γάλα ονομάζεται επίσης τυρί χωριάτικο – τυρί cottage. Στα ράφια των ευρωπαϊκών, ασιατικών και αμερικανικών καταστημάτων είναι δύσκολο να βρούμε ένα φυσικό, γνωστό σε μας τυρί cottage. Συνήθως πωλούν τα ανάλογα τους: αυτό που ονομάζουμε μάζα τυρογάλακτος ή μαλακό (συχνά αλμυρό) τυρί. Προετοιμάστε από αυτό τα αγαπημένα μας τυρόπητα ή vareniki είναι πολύ, πολύ δύσκολα.
Μούρα
Οι φράουλες του δάσους, η φραγκοστάφυλα, τα φραγκοστάφυλα είναι τα αγαπημένα λιχουδιές εκείνων που πέρασαν το καλοκαίρι στην ύπαιθρο ή που έχουν ένα καλοκαιρινό σπίτι. Δυστυχώς, στη Δύση αυτά τα μούρα είναι σπάνια, αν και μεγαλώνουν εκεί. Έτσι, η άγρια φράουλα αναπτύσσεται σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρασία, και συμβαίνει επίσης στην Αμερική. Αλλά δεν υπάρχει γαστρονομική δημοτικότητα εκεί.
Αποξηραμένα ψάρια
Vobla, gobies, smelt – για ένα ρωσικό άτομο αυτό δεν είναι μόνο ένα σνακ για μπύρα, είναι ένα τελετουργικό. Από καιρό σε καιρό θέλετε κάτι αλμυρό και τα αποξηραμένα ψάρια εδώ είναι πολύ ευπρόσδεκτα. Εάν είστε οπαδός αυτού του σνακ, τότε θα έχετε έναν σκληρό χρόνο στο εξωτερικό. Το γεγονός είναι ότι, ακόμη και σε παραδοσιακά θαλάσσιες χώρες, όπως η Τουρκία, για παράδειγμα, είναι δύσκολο να αγοράσετε αποξηραμένα ψάρια. Οι αλλοδαποί απλά δεν συμπαθούν τα ψάρια με αυτή τη μορφή.
Μουστάρδα
Το μουστάρδα είναι ένα παγκοσμίως γνωστό καρύκευμα. Είναι δύσκολο να βρεθεί μια χώρα όπου δεν θα χρησιμοποιηθεί. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι στην Ευρώπη και την Αμερική προτιμούν γλυκιά μουστάρδα με πολλά πρόσθετα (Dijon, Bavarian και άλλα). Στη Ρωσία τους αρέσει περισσότερο. Ως εκ τούτου, πολλές από τις νοικοκυρές μας που έχουν πάει στο εξωτερικό, προετοιμάζουν το μουστάρδα οι ίδιοι: να αγοράσουν μουστάρδα σκόνη είναι ευκολότερο από το “κανονικό” τελικό προϊόν.
Πλιγούρια
Τραγανά αλατισμένα αγγούρια και ντοματίνια – από μια από αυτές τις λέξεις ένας ρωσικός άνθρωπος τρέχει σάλιο. Πρακτικά σε κάθε οικογένεια υπάρχουν σταθερές συνταγές κονσερβοποίησης για το χειμώνα. Στις δυτικές χώρες, φυσικά, μπορείτε να αγοράσετε γεμιστά αγγουράκια, αλλά θα ισοδυναμούν με τα εγχώρια τρία λίτρων;
Καφέδες
Εάν συνδυάσετε το συμπυκνωμένο γάλα, τη ζάχαρη, τη μελάσα και το βούτυρο, θα πάρετε το καφέ. Στις αγγλόφωνες χώρες, το επιδόρπιο αυτό ονομάζεται “Fudge” και χωρίζεται σε δύο τύπους: με γάλα (καραμέλα) και χωρίς αυτό (fudge). Μια καραμέλα τύπου ίριδας στο εξωτερικό είναι άφθονη, αλλά κανένας από αυτούς δεν μπορεί να συγκριθεί με το “Golden Key” και το “Kiss-Kis”. Για εμάς είναι η γεύση της παιδικής ηλικίας, να μην χάσουμε αυτό είναι αδύνατο.
Λουκάνικο γιατρού
Σε δύο χρόνια αυτό το λατρευτικό σοβιετικό λουκάνικο θα αποδειχθεί ότι δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από 80 χρόνια. Η ανάπτυξη της συνταγής του οδήγησε ο ίδιος ο Mikoyan. Ο τρόπος του γιατρού ήταν τόσο λάτρης των Σοβιετικών πολιτών που προστέθηκε ακόμη και σε διάφορα πιάτα (σαλάτα ελιάς, okroshka)? και σε περιόδους έλλειψης ένα σάντουιτς με αυτό θεωρήθηκε σχεδόν μια λιχουδιά. Στο εξωτερικό τα μαγειρεμένα λουκάνικα είναι πολύ επιφυλακτικά, προτιμώντας καπνιστά ή αλατισμένα προϊόντα.
Κεφίρ και ξινή κρέμα
Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Ασίας, καθώς και στην αμερικανική ήπειρο, μια πενιχρή σειρά ζυμωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων. Αν το τυρόπηγμα εξακολουθεί να έχει λίγο παρόμοια ομόλογα, τότε είναι πιο προβληματικό να βρούμε αυθεντικό kefir, ryazhenka ή ξινή κρέμα. Στην αγγλική ξινή κρέμα είναι ξινή κρέμα, γεύεται σαν ελληνικό γιαούρτι, σε γεύση και συνοχή, από την ξινή κρέμα που είναι συνήθης για μας. Πακέτα με την επιγραφή κεφίρ μπορούν να βρεθούν αλλά, όπως λένε οι Ρώσοι, που ζουν στο εξωτερικό, η γεύση είναι πολύ διαφορετική από το γιαούρτι που πωλείται στη Ρωσία. Δεν υπάρχουν αναλόγια μιας γυναίκας που έχει υποστεί ζύμωση. Υπάρχει βουτυρόγαλα (Buttermilk), αλλά αυτό, όπως λένε, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Μανιτάρια
Τα μανιτάρια τρώγονται σε όλο τον κόσμο. Αλλά σε κάθε περιοχή μανιτάρια και την κουλτούρα της κατανάλωσής τους. Έτσι, στη Ρωσία τους αρέσει τα αλατισμένα μανιτάρια, και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται μη βρώσιμα. Και στην Ιαπωνία και άλλες ασιατικές χώρες υπάρχουν πολύ ξεχωριστά, άγνωστα μανιτάρια. Πολλοί μετανάστες απουσιάζουν μαριναρισμένα μανιτάρια και αποξηραμένα λευκά.
Χαλβά
Το Halva είναι ένα δημοφιλές επιδόρπιο σε όλο τον κόσμο. Αλλά το χαλβά, που κατασκευάζεται σε διαφορετικές χώρες, διαφέρει ως προς τη σύνθεση και ως εκ τούτου ως γεύση. Στη Ρωσία και σε πολλές άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης προτιμούν χαλβάς από ηλιόσπορους. Είναι λίγο χαλαρό σε υφή και αρκετά σκοτεινό χρώμα. Στη Δυτική Ευρώπη και την Ασία, το χαλβά είναι σπάνιο.
Sauerkraut
Ξινό λάχανο από ένα βαρέλι δρυός και ένα υγρό μήλο – δεν είναι ένα κλασικό της ρωσικής κουζίνας; Αλλά το εθνικό πιάτο είναι η ξινολάχανο όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και στη Γερμανία. Εκεί ονομάζεται “Sauerkraut” και καταναλώνεται συχνά. Αλλά η συνταγή εξακολουθεί να είναι διαφορετικό (για παράδειγμα, ένα χαρακτηριστικό της ρωσικής λάχανο τουρσί, που για την παρασκευή της χρήσης της λεγόμενης χειμερινών ποικιλιών αυτό το λαχανικό), και στις νότιες ηπείρους (Νότια Αμερική, Αυστραλία), λάχανο τουρσί και όλα τα σπάνιος επισκέπτης.
Tushyonka
Η ποικιλία των κονσερβών κρέατος και ψαριών σε ξένες χώρες είναι διαφορετική από τη δική μας. Για παράδειγμα, στη Δανία δεν θα βρείτε σκουμπρί στο πετρέλαιο, αλλά υπάρχει ένας τόνος. Είναι δύσκολο να βρούμε ένα gostovskuyu tushyonku – αντί για τα ράφια των διαφόρων τύπων κονσερβοποιημένου ζαμπόν.
Jam
Αυτό είναι ένα παραδοσιακό ρωσικό επιδόρπιο. Στη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, η μαρμελάδα και η μαρμελάδα προτιμούν τη μαρμελάδα. Η διαφορά μεταξύ της λιχουδιάς μας είναι ότι η μαρμελάδα, κατά κανόνα, έχει μια μη ομοιόμορφη συνέπεια – ολόκληρα μούρα ή κομμάτια φρούτου συν μη υγρό σιρόπι. Πολλοί άνθρωποι χάνουν το μαγείρεμα στο σπίτι, επειδή η γεύση τους συνδέεται με την παιδική ηλικία, όταν απλώθηκε σε μια κρούστα ψωμιού. Θυμάσαι;
Ρέγγα
Σχεδόν όλοι όσοι έχουν πάει στο εξωτερικό λένε: “Χάνουμε την καλή ρέγγα”. Δεν υπάρχει ρέγγα εκεί; Ναι, αλλά όχι αυτό. Στην κατανόηση του ρωσικού λαού, νόστιμο ρέγγα – λιπαρά και ελαφρώς αλατισμένα. Το αγοράζουμε, κατά κανόνα, εξ ολοκλήρου, με κεφάλι και ουρά, εμείς οι ίδιοι κόβουμε και σερβίρουμε σε ένα τραπέζι με φυτικό λάδι και κρεμμύδια. Σε πολλές χώρες του κόσμου (για παράδειγμα στη Δανία) απλώστε … γλυκιά ρέγγα. Το μαρινάρι της με την προσθήκη μελιού ή ζάχαρης. Ακόμη και η περίφημη ολλανδική ρέγγα (haring) έχει διαφορετική γεύση. Τίποτα δεν είναι χειρότερο από το δικό μας, απλά διαφορετικό.
Zephyr
Είναι γνωστό ότι ο ζέφυρος παρασκευάστηκε στην αρχαία Ελλάδα. Αυτό το επιδόρπιο είναι δημοφιλές σε πολλές χώρες. Αλλά και πάλι, όλη η διαφορά στη συνταγή. Στην Αμερική, για παράδειγμα, όπως marshmallow, αλλά, σε αντίθεση με το marshmallow μας, είναι παρασκευασμένο χωρίς αυγά. Με όλη την ποικιλία των παστίλιων νόστιμα στο εξωτερικό, είναι δύσκολο να βρείτε το marshmallow είμαστε εξοικειωμένοι με.
Μαγιονέζα
Σταμάτα! Σταμάτα! Σταμάτα! Ενώ δεν συμπεριελήφθητε στα σχόλια για να αναπτύξετε μια συζήτηση σχετικά με τη βλάβη της μαγιονέζας, ας παραδεχτούμε ότι είναι ένα πολύ δημοφιλές προϊόν στη χώρα μας. Μαζί του τρώνε τα πρώτα πιάτα, ετοιμάζουν το δεύτερο, ετοιμάζονται με σαλάτες. Μια συνήθεια είναι μια μεγάλη δύναμη …
Η προέλευση της μαγιονέζας είναι μάλλον συγκεχυμένη (υπάρχουν αρκετές εκδόσεις), και η ιστορία είναι διακοσμημένη (ακόμη και μέσα στην ίδια κουζίνα, μπορείτε να συναντήσετε πολλές συνταγές). Στη Ρωσία, η μαγιονέζα παράγεται παραδοσιακά από σπέρματα ηλιέλαιο, νερό, αυγό και μουστάρδα, αλάτι και ζάχαρη. Στην Αμερική, προσθέστε επίσης χυμό λεμονιού, και στην Ιαπωνία – ξύδι ρυζιού. Επιπλέον, κάθε χώρα έχει τη δική της τεχνολογία. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι από την πρώην Σοβιετική Ένωση συχνά δοκιμάζουν δεκάδες μαγιονέζες για να αναζητήσουν κάτι που θυμίζει εξίσου τη μητρική «Προβηγκία», αλλά συχνά μάταια.
Μελόψωμο
Μελόψωμο στη Ρωσία ονομάζεται μέλι ψωμί. Αρχικά μαγειρεύτηκαν μόνο από αλεύρι και μέλι. Αργότερα άρχισε να προσθέτει και διάφορα μπαχαρικά. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι πρόκειται για παραδοσιακή ρωσική λιχουδιά. Δεν είναι έτσι. Η πατρίδα της μελωδίας είναι η Δυτική Ευρώπη. Τα πικάντικα μπισκότα είναι μια παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη απόλαυση (μελιτζάνα της Νυρεμβέργης, μελόψωμο της Φρανκφούρτης, μελόψωμο). Το μελόψωμά μας είναι πιο γλυκό και γλυκό, συχνά με γέμιση (μαρμελάδα ή βρασμένο συμπυκνωμένο γάλα), και τα τρώμε όχι μόνο στις διακοπές, αλλά και κατά τη διάρκεια ενός απλού κομματιού τσαγιού.
Και τι είδος φαγητού σας λείπει όταν βρίσκεστε στο εξωτερικό; Περιμένουμε γαστρονομικά σχόλια.
