Οι άνθρωποι γνωρίζουν τις οπτικές ψευδαισθήσεις για χιλιετίες. Ρωμαίοι κάνουν 3D-μωσαϊκό για να διακοσμήσετε το σπίτι, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τον όρο για να χτίσει ένα όμορφο Πάνθεον, και τουλάχιστον ένα ειδώλιο από την παλαιολιθική εποχή πέτρα απεικονίζει δύο διαφορετικά ζώα, τα οποία μπορεί να δει κανείς, ανάλογα με την οπτική γωνία.
Στο δρόμο από τα μάτια σας στον εγκέφαλο, πολλά μπορούν να χαθούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα λειτουργεί τέλεια. Τα μάτια σας γρήγορα και σχεδόν απαρατήρητα μετακινούνται από τη μια πλευρά στην άλλη, παρέχοντας στον εγκέφαλο διάσπαρτες εικόνες του τι συμβαίνει. Ο εγκέφαλος τα φροντίζει επίσης, καθορίζει το πλαίσιο, αναδιπλώνει κομμάτια του παζλ σε κάτι που έχει νόημα.
Για παράδειγμα, στέκεστε στη γωνιά του δρόμου, τα αυτοκίνητα διέρχονται από μια διάβαση πεζών και το φανάρι είναι κόκκινο. Τα κομμάτια των πληροφοριών συσσωρεύονται: τώρα δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να διασχίσετε το δρόμο. Τις περισσότερες φορές λειτουργεί καλά, αλλά μερικές φορές, παρά το γεγονός ότι τα μάτια σας στέλνουν οπτικά σήματα, ο εγκέφαλος σε μια προσπάθεια να τα αποκρυπτογραφήσει κάνει ένα λάθος.
Συγκεκριμένα, αυτό συμβαίνει συχνά όταν τα πρότυπα περιλαμβάνονται στην περίπτωση. Είναι απαραίτητο για τον εγκέφαλό μας να επεξεργάζεται τις πληροφορίες πιο γρήγορα, δαπανώντας λιγότερη ενέργεια. Αλλά αυτά τα ίδια σχέδια μπορεί να τον παραπλανήσουν.
Όπως μπορείτε να δείτε στην εικόνα ψευδαίσθησης με μια σκακιέρα, ο εγκέφαλος δεν επιθυμεί να αλλάξει τα σχέδια. Όταν μικρές κηλίδες αλλάζουν το μοτίβο ενός κυττάρου σκακιού, ο εγκέφαλος αρχίζει να τις ερμηνεύει ως μια μεγάλη διόγκωση στο κέντρο του πίνακα.
Επίσης, ο εγκέφαλος συχνά κάνει λάθη για το χρώμα. Το ίδιο χρώμα μπορεί να φαίνεται διαφορετικό σε διαφορετικά φόντα. Στην εικόνα κάτω από τα δύο μάτια του ίδιου κοριτσιού χρώματος, αλλά λόγω αλλαγής του φόντου ένα φαίνεται μπλε.
Η επόμενη οπτική ψευδαίσθηση είναι η ψευδαίσθηση του τείχους του καφέ (Cafe Wall Illusion).
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ ανακάλυψαν αυτήν την ψευδαίσθηση το 1970 λόγω του μωσαϊκού τοίχου στο καφενείο και γι ‘αυτό πήρε το όνομά του.
Φαίνεται ότι οι γκρίζες γραμμές μεταξύ των σειρών των μαύρων και λευκών τετραγώνων είναι υπό γωνία, αλλά στην πραγματικότητα είναι παράλληλες μεταξύ τους. Ο εγκέφαλός σας, μπερδεμένος από αντιπαραβαλλόμενες και στενά τοποθετημένες τετράγωνα, βλέπει τις γκρίζες γραμμές ως μέρος του μωσαϊκού, πάνω ή κάτω από τα τετράγωνα. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται μια ψευδαίσθηση τραπέζης.
Οι επιστήμονες προτείνουν ότι η ψευδαίσθηση δημιουργείται λόγω της κοινής δράσης των νευρικών μηχανισμών διαφόρων επιπέδων: νευρώνες του αμφιβληστροειδούς και των νευρώνων του οπτικού φλοιού.
Ένας παρόμοιος μηχανισμός δράσης και σε ψευδαίσθηση με τα βέλη: οι λευκές γραμμές είναι στην πραγματικότητα παράλληλες, αν και δεν φαίνεται να είναι έτσι. Αλλά εδώ ο εγκέφαλος συγχέει την αντίθεση των λουλουδιών.
Η οπτική ψευδαίσθηση μπορεί να δημιουργηθεί και σε βάρος της προοπτικής, για παράδειγμα ως ψευδαίσθηση με μια σκακιέρα.
Λόγω του γεγονότος ότι ο εγκέφαλος είναι εξοικειωμένος με τους νόμους της προοπτικής, σας φαίνεται ότι η απομακρυσμένη μπλε γραμμή είναι μεγαλύτερη από την πράσινη γραμμή στο προσκήνιο. Στην πραγματικότητα, έχουν το ίδιο μήκος.
Το επόμενο είδος οπτικών ψευδαισθήσεων είναι εικόνες στις οποίες μπορείτε να βρείτε δύο εικόνες.
Σε αυτή την εικόνα στο κενό μεταξύ των λουλουδιών είναι κρυμμένα τα πρόσωπα του Ναπολέοντα, η δεύτερη σύζυγός του Maria-Louise της Αυστρίας και ο γιος τους. Τέτοιες εικόνες χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη της προσοχής. Βρήκατε ένα πρόσωπο;
Εδώ υπάρχει μια άλλη εικόνα με διπλή εικόνα, που ονομάζεται “Η σύζυγός μου και η πεθερά μου”.
Κατασκευάστηκε από τον William Ely Hill το 1915 και δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό σατιρικό περιοδικό Puck.
Ο εγκέφαλος μπορεί επίσης να συμπληρώσει τις εικόνες με χρώμα, όπως στην περίπτωση μιας ψευδαίσθησης με μια αλεπού.
Αν κοιτάξετε για λίγο την αριστερή πλευρά της εικόνας με μια αλεπού και στη συνέχεια κοιτάξτε δεξιά, θα μετατραπεί από άσπρο σε κοκκινωπό. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην γνωρίζουν τι συνδέονται με αυτές τις ψευδαισθήσεις.
Εδώ είναι μια άλλη ψευδαίσθηση με το χρώμα. Κοιτάξτε το πρόσωπο της γυναίκας για 30 δευτερόλεπτα, και στη συνέχεια κοιτάξτε το λευκό τοίχο.
Σε αντίθεση με την ψευδαίσθηση με μια αλεπού, σε αυτή την περίπτωση ο εγκέφαλος αναστρέφει τα χρώματα – βλέπετε σε λευκό φόντο, που ενεργεί ως οθόνη, την προβολή του προσώπου.
Αλλά μια οπτική επίδειξη για το πώς ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται οπτικές πληροφορίες. Σε αυτό το ακατανόητο μωσαϊκό των προσώπων, μπορείτε να αναγνωρίσετε εύκολα Bill και Hillary Clinton.
Ο εγκέφαλος δημιουργεί μια εικόνα των πληροφοριών που ελήφθησαν. Χωρίς αυτή την ικανότητα, δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε αυτοκίνητο ή να διασχίσουμε το δρόμο με ασφάλεια.
Και τώρα προσπαθήστε να διαβάσετε το κείμενο στην παρακάτω εικόνα.
Όταν είστε απλά να μάθουν να διαβάζουν, να διαβάσετε κάθε επιστολή, αλλά στη συνέχεια ο εγκέφαλος θυμάται τις ολόκληρες λέξεις, και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης να τους αναγνωρίσουν ως μια ενιαία εικόνα, συρόμενη μια ματιά στα πρώτα και τα τελευταία γράμματα.
Η τελευταία ψευδαίσθηση είναι δύο χρωματισμένοι κύβοι. Είναι ο πορτοκαλί κύβος μέσα ή έξω;
Ανάλογα με την άποψή σας, ο πορτοκαλί κύβος μπορεί να είναι μέσα στο μπλε ή να αιωρείται από το εξωτερικό. Αυτή η ψευδαίσθηση ενεργεί εις βάρος της αντίληψής σας για το βάθος και η ερμηνεία της εικόνας εξαρτάται από το τι πιστεύει ο εγκέφαλός σας.
Όπως μπορείτε να δείτε, παρά το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας αντιμετωπίζει με τις καθημερινές εργασίες, να τον εξαπατήσει, αρκεί για να ανατρέψει το υπάρχον πρότυπο, χρησιμοποιήστε αντίθεση χρωμάτων ή τη σωστή προοπτική.
Πιστεύετε ότι ο εγκέφαλος συχνά εξαπατάται με αυτόν τον τρόπο στην πραγματική ζωή;
